Radyoterapi (Işın Tedavisi)

Tümör tedavisinde uygulanan radyoterapi(Işın tedavisi), tümör hücrelerini öldürerek iyileşmeyi sağlamaya ya da belirtilerinin hafifletilmesine yöneliktir.

1895’te röntgen (X) ışınlarının, 1896’da bazı maddelerdeki radyoaktif özelliğin ve 1898’de radyumun bulunma­sından kısa bir süre sonra elektromagnetik (foton) ya da parçacıklı ışınım (rad­yasyon) tedavi amacıyla kullanılmaya başladı. Elektromagnetik ışınım elektromagnetik dalgaların, parçacıklı ışınım atomaltı denen ve atomu oluşturan par­çacıkların çevreye yayılmasıyla gelişen bir olaydır.

Işın tedavisinin tıpta geniş bir uygulama alanı vardır. Günümüzde hücre çoğalmasını durduran ilaçlar ve hormonlar gibi ilaç tedavisinde büyük gelişmeler olmasına karşın, ışın tedavi­siyle cerrahi tedavi tümörlere karşı sür­dürülen savaşta en değerli silahları oluş­turmaktadır.

Işın tedavisinde kullanılan araçlar, fi­zik alanındaki büyük gelişmelerin de katkısıyla, 20. yüzyılın başından günü­müze, çeşitlilik ve kullanım bakımından büyük ilerleme göstermiştir. Enerjileri görece düşük olan röntgen ışınlarına ve radyuma, yapay radyolojik izotopların ışınları eklenmiş, ayrıca her biri farklı özelliklere sahip, yeni araçlar kullanıl­maya başlamıştır.

Teknik açıdan, çeşitli ışınım tipleri farklı alanlarda kullanılsa da, fiziksel açı­dan ortak bir özellikleri vardır: Dokular­da “emilir” ve farklı mekanizmalarla doğ­rudan ya da dolaylı olarak hücrede ağır hasara neden olarak çoğalma yeteneğini engelleyip hücrenin ölümüne yol açar.