Radyoterapinin Göz Üzerindeki Olumsuz Etkileri

Gözde ya da göze bağlı organlarda ışı­nım nedeniyle ortaya çıkan bozukluk­lar, yalnız gözyuvası, gözkapağı ve göz yuvasından kaynaklanan tümörlerin de­ğil, sinüs, burun boşluğu ve rinofarinks (burun kanalığımn yutağa bağlandığı bölge) tümörlerinin tedavisinden sonra da ortaya çıkabilir. En sık belirti veren lezyonlar, konjunktiva (gözün dış zan), gözyaşı bezi ve kanalı ile göz merceğin­de oluşur.

Konjunktivada görülen başlıca tep­kiler kanlanma ve ödem gibi lezyonlardır. Bu tepkiler, mikroplanmanın önle­nebildiği hemen her durumda kolayca denetim altına alınabilir ve iyileşir. Gözyaşı sistemindeki lezyonlar, gözya­şı salgısının azalmasma ya da tümüyle kesilmesine yol açacak ölçüde yüksek doz ışınım alındığı durumlarda son de­rece ağırdır.

Gözyaşının ıslatıcı ve ko­ruyucu etkisinin ortadan kalkması, kon­junktiva ve korneada (saydamtabaka) ülserleşme ve ödeme yol açar. Bunların mikroplanması durumu daha da ağırlaş­tırır. Görme işlevleri ve gözün korun­ması güçleşir.

Göz merceği, gözyuvalarının ışına en duyarlı yapısıdır. Işınım epitel katmanı­nı etkileyerek örseler ve katarakt (say­damlık yitimi) gelişir. Bu nedenle mer­ceğin, bir ölçüye kadar da olsa korunması, bu Iezyonun kesin olarak yerleş­mesini engeller. Mercek farklı derece­lerde saydamlığını yitirebilir. Emilen doz ne kadar fazlaysa katarakt o kadar kısa süren bir başlangıç evresinden son­ra belirginleşir. Işınımdan sonra gelişen katarakt, öbür tipte kataraktlara uygula­nan cerrahi girişimle tedavi edilir.